Powiedzieć, że film ,,Pasożyt’’ wciągnął mnie od początku do końca, to niewystarczające; jego styl filmowania z najazdami kamery jest fascynujący. Po obejrzeniu kilku Koreańskich filmów podczas Festiwalu Filmów Koreańskich w Londonynie, byłam zaznajomiona z typowymi gatunkami stosowanymi w takich filmach, ale ,,Pasożyt’’ wydawał się im wszystkim przeciwstawiać! ,,Pasożyt’’ jest komediowy, w dziwaczny sposób, jest także thrillerem, rozciąga się na podziały klasowe, a także przedstawia rodzinną opowieść wśród innych gatunków, dzięki czemu może spodobać się wszystkim grupom wiekowym.

Film ,,Pasożyt’’ naprawdę zasługuje na obejrzenie w kinie, aby docenić jego niuanse i stylowe zdjęcia. Podsumowując, aby uniknąć spoilerów, ,,Pasożyt’’ opowiada o interakcji między rodziną Parków i bezrobotną rodziną Kimów, których kontrastujące światy kolidują z długotrwałymi konsekwencjami.

[...]Bong Joon-Ho udaje się wzbudzić zainteresowanie widza jasnymi ujęciami połączonymi z efektywnym wykorzystaniem przestrzeni wewnętrznej, a po 2 godzinach i 12 minutach filmu zaskakujące jest uświadomienie sobie, że większość scen rozgrywa się w domu rodziny Parków. Przyziemne elementy domowego życia ukazane są z intrygującą perspektywą, ukazującą talent Bong Joon-Ho. Rozwija się powoli, ale będziesz zachwycony jego pięknem i pomysłowością, gdyż ,,Pasożyt’’ przekonuje, że działa tylko na jednej płaszczyźnie. ale w rzeczywistości jest wielowarstwowy i przedstawia realizm społeczny z empatią i patosem.

Obsada urzeka w czasie oglądania, każdy ruch twarzy i działanie są zaakcentowane, nawet zwykły akt wchodzenie i schodzenie po schodach może przekazać ukryte znaczenie uchwycane przez kamerę. Poziomy niepokoju są również tworzone dzięki efektywnemu wykorzystaniu przestrzeni z nietypowymi ujęciami kamery i dramatycznymi warunkami pogodowymi, które potęgują to uczucie. Pasożyt ma surrealistyczny charakter, który podkreśla jego ścieżka dźwiękowa, a ponadto film przyjmuje elementy absurdu wymyślone w tak pomysłowy sposób, że jest to prawdziwie filmowa magia. Pozorna niesamowitość z pewnością utrzyma cię w napięciu i nie będzie obca szkole filmowej pokroju ,,Twilight Zone’’.

Aktorzy są bardzo imponujący i dodają wymiar do swoich ról, tworząc poczucie wiarygodności, jednocześnie bez widocznego wysiłku. Kiedy Ki-Woo i Ki-Jeong Kim pracowali w domu rodziny Park jako prywatni korepetytorzy, z pewnością uosabiali ten poziom nonszalanckiego, zaniżonego autorytetu, tworząc aurę mistycyzmu z niewypowiedzianymi, niemal mitycznymi technikami stosowanymi w korepetycji. Po prostu aktorzy Park So-Dam i Choi Woo-Sik, wcielający się w Ki-Woo i Ki-Jeonga, są fascynujący do oglądania w różnych kierunkach, w których ,,Pasożyt’’ podąża, i płynnie prowadzą grę aktorską, zapraszając widzów do bycia po ich stronie.

[...],,Pasożyt’’ to wyjątkowe dzieło niezwykle zręcznej kinematografii, to po prostu film, który trzeba zobaczyć, dlatego nie mogę się doczekać ponownego obejrzenia filmu w dniu jego premiery w całej Wielkiej Brytanii.