Neleke wrote:
Dat Nederlanders niet in staat zijn tot beschaafde sociale interactie is onzin.
Ze zijn er even goed toe in staat dan Vlamingen.
Wel zijn er natuurlijk verschillen:
- Nederlanders zijn vaak iets luidruchtiger dan Vlamingen
- Nederlanders zijn vaak wat directer dan Vlamingen
Dit is echter zowel positief dan negatief! (het luidruchtige vind ik eerder negatief, maar dat is persoonlijk. Ik ben namelijk erg op stilte gesteld en zal bijvoorbeeld ook nooit naar luidruchtige voetbalmatchen of festivals gaan)
Wat ik echter positief vind is dat Nederlanders eigenlijk socialer zijn dan Vlamingen.
Vlamingen hebben eerder de mentaliteit van 'mijn kennissen, mijn vrienden, mijn familie' terwijl je met een (onbekende) Nederlander al eens makkelijker een spontane 'babbel' op straat of in een restaurantje kan beginnen. Als je dat doet met een Vlaming, word je maar al te vaak vreemd bekeken. Op het sociale vlak ben ik dus eerder een Nederlander (hoewel ik Vlaams ben) want als ik ergens alleen ben en me verveel, ga ik ook nooit een leuke conversatie uit de weg... Zie maar gisteren: een hele conversatie met een Nederlands koppel van middelbare leeftijd in de keten 'Hema'. We hebben best wel lang gepraat en zo ben ik te weten gekomen dat ze beiden leraren zijn en afkomstig zijn uit Groningen)
Wat mij, en wellicht vele Vlamingen, enorm beledigd had in het andere onderwerp, was dat er in vraag gesteld werd of Vlamingen goede VERTALERS kunnen zijn...
En dit dan nog als titel! Zo lijkt het helemaal niet te gaan over onze capaciteiten om Nederlands te praten, maar over 'of onze hersentjes het wel aankunnen te vertalen'. En zelfs al gaat het over het Vlaams-Nederlands onderscheid, dan nog vinden wij dit niet kunnen. Op school worden wij immers ook onderwezen in het Nederlands, en niet in een of ander 'dialectje'.
Ik vind dus dat zowel Vlamingen als Nederlanders hun taalgebruik zo neutraal mogelijk moeten houden, zelfs al is het voor een specifiek taalgebied.
Bv.: Als het voor Nederland zelf is, dan zullen daar ook wel Vlamingen wonen, net zoals er in Vlaanderen ook Nederlanders wonen.
Mijn voorstel is dus:
1) Oproep aan alle Nederlandstalige (Vlamingen en Nederlanders) vertalers: houd je taalgebruik zo 'taalneutraal' mogelijk. Vermijd alle Vlaamse en Nederlandse uitdrukkingen en ga steevast voor een zo neutraal mogelijke variant, zodat beide taalgebieden het op zijn minst begrijpen en er zo weinig mogelijk aanstoot aan nemen.
2) Indien iets specifiek voor Vlaanderen bedoeld is, laat het dan bij voorkeur (ik zeg wel degelijk bij voorkeur, NIET absoluut) door een Vlaming vertalen. Omgekeerd geldt dat ook voor Nederland en een Nederlandse vertaler. Als er dan toch iets 'Vlaams' of 'Nederlands' wordt geschreven (en dit onbewust) is het minder erg. Maar zelfs ALS het enkel voor dat taalgebied bedoeld is, probeer het dan toch nog zo neutraal mogelijk te houden.
3) Voor teksten die bedoeld zijn voor beide taalgebieden vind ik dat zowel een Vlaming als een Nederlander de tekst mogen vertalen, maar weer: zo neutraal mogelijk.
hebben natuurlijk)
Nogmaals dus: ik kan het niet meer met je eens zijn, zowel op het taalkundige vlak, als op het vlak van het sociale gedrag. Alleen heb ik mij, net zoals jij, enorm gestoord aan de andere thread met die meer dan beledigende titel, alsmeer aan de vanzelfsprkendheid waarmee dat allemaal gepoineerd werd. Daarom vond ik het wel eens interessant om te kijken wat er zou gebeuren als we die rollen eens gingen omdraaien. Het resultaat lijkt mij wel duidelijk....dus misschien wel sociaal, maar misschien schort er nog iets aan het aspect "zelfbeschouwing" en "zelfkritiek" of "zelfonderzoek", alhoewel dat de laatste tijd ook in Vlaanderen een beetje zoek is, als je het mij vraagt.
Login to reply/comment 
