Competition in this pair is now closed. Discussion and feedback about the competition in this language pair may now be provided by visiting the "Discussion & feedback" page for this pair. Entries may also be individually discussed by clicking the "Discuss" link next to any listed entry. Source text in Italian […]Tra i drammi che aveva dovuto vivere Nanda Pivano c’erano stati l’arresto per avere tradotto “Addio alle armi” di Hemingway, giudicato troppo pacifista e lesivo dell’onore dell’esercito italiano; e la prigione, quando si scoprì il trucco inventato da Pavese per aggirare la censura fascista, consistente in una semplice ma efficace “s” puntata, che trasformò – per i clerico-fascisti di allora – l’Antologia di Spoon River in una potabile “Antologia di S. River”.
Ironia a parte, arresto è arresto e galera è galera, comunque e sempre. Figurarsi in quegli anni bui. Ancora più osceni – arresto e galera – se a subirli è una ragazza di ottima famiglia e ben istruita, con laurea in lettere (tesi sul Moby Dick di Melville) e laurea in filosofia (tesi sull’esistenzialismo, relatore Nicola Abbagnano). “Divenne superproibita l’Antologia di Spoon River in Italia”, ricordò anni dopo Pivano: “Parlava della pace, contro la guerra, contro il capitalismo, contro in generale tutta la carica del convenzionalismo. Era tutto quello che il governo non ci permetteva di pensare… e mi hanno messo in prigione e sono molto contenta di esserci andata”.
E pensare che tutto era nato per sfida, o per scherzo, quando la giovane Nanda chiese al proprio mentore Pavese di spiegarle la differenza tra letteratura inglese e letteratura americana. E per tutta risposta Cesare le mise in mano quel librino di Edgar Lee Masters. Che Nanda aprì a caso, a metà, restando folgorata dai versi: “Mentre la baciavo con l’anima sulle labbra / l’anima d’improvviso mi fuggì”. “Chissà perché questi versi mi mozzarono il fiato”, commentò anni dopo la traduttrice, aggiungendo: “E’ così difficile spiegare le reazioni degli adolescenti…”.
Quella di parlare agli e degli adolescenti, in fondo, è stata la vera vocazione di Fernanda Pivano, dai tempi della galera fascista a quelli della militanza radicale negli anni Settanta, fino alla splendida vecchiaia nel nuovo millennio. E come adolescenti fragili e geniali – adolescenti cresciuti male e in fretta – trattò sempre i “suoi” poeti, dopo che nel 1947, al Gritti di Venezia, Hemingway la redarguì con un “Daughter, questa non me la dovevi fare!”, quando la scoprì completamente astemia.[…] | Winning entries could not be determined in this language pair.There were 3 entries submitted in this pair during the submission phase. Not enough votes were submitted by peers for a winning entry to be determined.
Competition in this pair is now closed. | [...] Een van de drama's die Nanda mee had moeten maken was haar arrestatie vanwege haar vertaling van 'A Farewell to Arms' van Hemingway. Dit boek werd beoordeeld als te pacifistisch en als schadelijk voor de eer van het Italiaanse leger. Een ander drama was haar gevangenschap toen de door Pavese uitgevonden truc om de fascistische censuur te omzeilen, werd ontdekt. De truc was een eenvoudige maar doeltreffende 's' met een punt erachter, waardoor de 'Anthologie van Spoon River' veranderde in een voor de klerikaal-fascisten van destijds acceptabele 'Anthologie van S. River'. De ironie daargelaten, een arrestatie is en blijft een arrestatie en een gevangenis een gevangenis, stel je voor in die donkere jaren. Arrestatie en gevangenschap is nog afgrijselijker wanneer een meisje uit een goede familie met een doctoraaldiploma in de Letteren (scriptie over Moby Dick van Melville) en een doctoraaldiploma in de Filosofie (scriptie over het existentialisme, scriptiebegeleider Nicola Abbagnano) dit moest ondergaan. "De Anthologie van Spoon River werd ten strengste verboden in Italië", herinnerde Pivano zich jaren later: "Het ging over vrede, tegen oorlog, tegen het kapitalisme, en in het algemeen tegen het gedachtengoed van het conventionalisme. Het stond voor alles wat de regering ons verbood te denken ... en ze hebben me gevangengezet en ik ben heel blij dat ik de gevangenis ben ingegaan." En dan te bedenken dat alles begon als een uitdaging of als een grap, toen de jonge Nanda aan haar mentor Cesare Pavese vroeg om het verschil tussen de Engelse en de Amerikaanse literatuur uit te leggen. Als enig antwoord gaf Cesare haar dat boekje van Edgar Lee Masters. Nanda opende het boekje zomaar ergens middenin en werd getroffen door de versregels: "Kissing her with my soul upon my lips / It suddenly took flight". "Wie weet waarom deze regels mij naar adem deden snakken", vertelde de vertaalster jaren later, en voegde eraan toe: "Het is zo moeilijk om de reacties van adolescenten te verklaren ..." Het praten met en over adolescenten was, ten diepste, de ware roeping van Fernanda Pivano, vanaf de tijd van de fascistische gevangenis, tot die van het radicaal activisme in de jaren zeventig en tot aan haar stralende ouderdom in het nieuwe millennium. En nadat Hemingway haar in 1947 in het Palazzo Gritti te Venetië de mantel had uitgeveegd met: "Daughter, dat had je me niet moeten aandoen!", toen hij ontdekte dat zij geheelonthoudster was, behandelde Nanda 'haar' dichters altijd als kwetsbare en geniale adolescenten, die slecht en te snel waren opgegroeid. [...] | Entry #35162 — Discuss 0 — Variant: Netherlandsnethdut
Voting points | 1st | 2nd | 3rd |
---|
0 | 0 | 0 | 0 |
| [...] Twee van de dramatische gebeurtenissen waar Nanda Pivano zich in haar leven doorheen heeft moeten slaan waren haar arrestatie vanwege het feit dat zij “Afscheid van de wapenen” van Hemingway had vertaald (dat was de Italiaanse legermacht namelijk te pacifistisch en een bedreiging voor hun eer); en de periode in de gevangenis, toen men de truc ontmaskerde die Pavese had bedacht om de fascistische censuur te omzeilen: een simpele maar doeltreffende “s” met een punt, die de Anthologie van Spoon River - voor de fascistische klerken van toen - transformeerde in een meer verteerbare “Anthologie van S. River”. Ironie is tot daaraan toe, maar een arrestatie is en blijft een arrestatie, en de gevangenis is en blijft de gevangenis. Denk je eens in, in die duistere jaren. En arrestatie en gevangenis zijn nu eenmaal nog vuiler als degene die dat moet doorstaan een meisje is uit een nette familie, die hard gestudeerd heeft, met twee doctoraten op zak: in de letteren (scriptie over Moby Dick van Melville), en in filosofie (scriptie over het existentialisme zoals vertegenwoordigd door Nicola Abbagnano). “De Anthologie van Spoon River werd streng verboden in Italië”, herinnert Pivano zich jaren later nog: “Het ging over de vrede, en was tegen de oorlog, tegen het kapitalisme, en in het algemeen tegen de druk vanuit het conventionalisme. Dat was precies wat de regering ons niet toestond te denken... en daarom hebben ze me in de gevangenis gezet, en ik ben er trots op dat ik erheen gegaan ben.” En dan te bedenken dat het allemaal was voortgekomen uit een grap, een uitdaging zo je wil, toen de jonge Nanda aan haar leraar Pavese vroeg om haar het verschil tussen de Engelse en de Amerikaanse literatuur uit te leggen. Het enige antwoord dat Cesare gaf was haar dat boekje van Edgar Lee Masters in handen te drukken. Nanda deed het zomaar ergens open, halverwege, en werd als door de bliksem getroffen door de verzen: “Toen ik haar kuste met mijn ziel op de lippen / ontglipte mijn ziel mij pardoes”*. “Wie weet waarom juist die verzen mij de adem benamen”, vertelt de vertaalster jaren later. Ze voegt eraan toe: “Het is geen gemakkelijke taak de reactie van pubers te verklaren...” Praten met en praten over pubers was welbeschouwd de werkelijke roeping van Fernanda Pivano, al in de tijd van de fascistische gevangenis, en later met die van de jaren zeventig, met hun radicale strijdbaarheid, tot aan haar stralende levensavond in het nieuwe millennium. Inderdaad ging zij altijd met ‘haar’ dichters om als waren het kwetsbare en geniale pubers (pubers die niet goed en te haastig zijn opgegroeid) sinds in 1947 Hemingway haar in het Gritti van Venetië had toegeworpen “Daughter, dat had je me niet moeten aandoen!”, toen hij ontdekte dat ze een volmaakte geheelonthouder was. [...] *) Dit citaat heb ik zelf vertaald, omdat ik geen toegang had tot de Nederlandse vertaling die hier wel degelijk van bestaat, en die hier eigenlijk gebruikt zou moeten worden. | Entry #35686 — Discuss 0 — Variant: Netherlandsnethdut
Voting points | 1st | 2nd | 3rd |
---|
0 | 0 | 0 | 0 |
- 1 user entered 1 "like" tag
| […] Enkele drama’s die Nanda Pivano beleefde, waren de arrestatie voor het vertalen van ‘Afscheid van de wapenen’ van Hemingway, dat als te pacifistisch en te schadelijk voor de eer van het Italiaanse leger werd beschouwd, en de gevangenis toen het trucje ontdekt werd dat Pavese had uitgevonden om de fascistische censuur te omzeilen. Het was een eenvoudige maar efficiënte ‘s’ met een punt die - voor de fascistische ambtenaren van toen – de anthologie van Spoon River in een verteerbare “Anthologie van S. River” veranderde. Als we de ironie buiten beschouwing laten, is een arrestatie toch nog altijd een arrestatie en de gevangenis de gevangenis. Stel je dat even voor in die donkere jaren. De arrestatie en gevangenis worden nog obscener als degene die het ondergaat een meisje uit een van de beste families is, hoog opgeleid, met een graad in literatuur (proefschrift over Moby Dick van Melville) en een graad in filosofie (proefschrift over het existentialisme, promotor Nicola Abbagnano). “De Anthologie van Spoon river werd streng verboden in Italië”, herinnert Pivano zich jaren later: “Het ging over vrede, het was tegen de oorlog, tegen het kapitalisme, in het algemeen tegen de hele last van het conventionalisme. Het was alles waar de regering niet aan durfde denken … en ze hebben me in de gevangenis gestopt en ik ben heel blij dat ik gegaan ben”. En dan te bedenken dat het allemaal begonnen was als een uitdaging, of een grapje, toen de jonge Nanda aan haar mentor Pavese vroeg om het verschil tussen de Engelse en de Amerikaanse literatuur uit te leggen. Als enig antwoord gaf Cesare haar het boekje van Edgar Lee Masters. Dat Nanda thuis toevallig halverwege opensloeg, en aan de grond genageld stond door de regels: “Toen ik haar met mijn ziel op mijn lippen kuste / sloeg die ziel onverwachts op de vlucht”. “Wie weet waarom die verzen mij de adem benamen”, vertelt de vertaalster jaren nadien en voegt eraan toe: “Het is zo moeilijk om de reacties van tieners uit te leggen …”. Over en tegen tieners praten was eigenlijk de echte roeping van Fernada Pivano, van de tijd in de fascistische gevangenis tot die van de radicale strijdbaarheid in de jaren zeventig, en de heerlijke ouderdom in het nieuwe millennium. En als fragiele en geniale tieners – tieners die slecht en haastig zijn opgegroeid – behandelde ze altijd “haar” dichters, nadat Hemingway haar in 1947 in het Gritti in Venetië aansprak met “Daughter, dat had je niet moeten doen!” toen hij ontdekte dat ze geheelonthouder was. […] | Entry #36467 — Discuss 0 — Variant: Belgian Dutchbelgdut
Voting points | 1st | 2nd | 3rd |
---|
0 | 0 | 0 | 0 |
- 1 user entered 1 "like" tag
| | | | | X Sign in to your ProZ.com account... | | | | | | ProZ.com translation contestsProZ.com translation contests offer a fun way to take a break from your normal routine while testing and honing your skills with fellow translators.
ProZ.com Translation Contests. Patent pending. |