Βλέπε σχόλιο σε προηγούμενη απάντηση. Η απόδοση "τάγματα θανάτου" έχει πάντα πολύ συγκεκριμένα συμφραζόμενα που δίνουν την ερμηνεία της προηγούμενης συναδέλφου. Η ιστορία εδώ είναι διαφορετική. Στις περισσότερες περιπτώσεις απαντά ως Women's Battalion of Death. Βεβαίως η γαλλική απόδοση είναι επίσης Batalion de la Mort. Πρόκειται προφανώς για απόδοση από τη Ρωσική. Το ιστορικό των ταγμάτων αυτών έχει ως εξής: Το 1917 το ηθικό των Ρώσων στρατιωτών στο μέτωπο του Α΄παγκοσμίου Πολέμου είναι πολύ χαμηλό. Ετσι,λοιπόν, οι στρατεύσιμοι λιποτακτούν και ο Κερένσκυ ζητά τη συμβουλή της Μαρίας Μποτσάρεβα, που ήδη πολεμά στοπλευρό των ανδρών, σχετικά με το θέμα. Εκείνη τότε του συνέστησε την ίδρυση ταγμάτων από γυναίκες που με την πολεμικό τους σθένος θα έκαναν τους άνδρες να αισθανθούν αιδώ στο πεδίο της μάχης και έτσι να μην εγκαταλείψουν. Ιδρύθηκαν τρία τάγματα από γυναίκες γόνους αριστοκρατικών οικογενειών, τις οποίες εκπαίδευσε η Μποτσάρεβα. Φαίνεται όμως πως το βάπτισμα του πυρός για τα γυναικεία τάγματα έγινε στα χειμερινά ανάκτορα όταν έσπευσαν να υπερασπιστούν το καθεστώς Κερένσκυ από τους μπολσεβίκους. Τα τάγματα αυτά έχουν περάσει πλέον στη σφαίρα του θρύλου. Ακόμη και η Nightengale φέρεται να υπήρξε μέλος των ταγμάτων αυτών και θα ήταν μάλλον σόλικο να πούμε πως μια τέτοια γυναίκα ανήκε σε "τάγμα θανάτου". Εγώ δεν θα χρησιμοποιούσα αυτήν την απόδοση, εάν δεν την έβρισκα στην επίσημη ελληνική βιβλιογραφία.

The battalion began with about 2,000 women volunteers and was given equipment, a headquarters, and several dozen male officers as instructors. Botchkareva did not emphasize fighting strength but discipline (the purpose of the women soldiers was sacrificial). Physical standards for enlistment were lower than for men. She told the women, “We are physically weak, but if we be strong morally and spiritually we will accomplish more than a large force.” She was preoccupied with upholding the moral standards and upright behavior of her “girls.” Mostly, she emphasized that the soldiers in her battalion would have to follow traditional military discipline, not elect committees to rule as the rest of the army was doing. “I did not organize this Battalion to be like the rest of the army. We were to serve as an example, and not merely to add a few babas [women] to the ineffective millions of soldiers now swarming over Russia.” When most of the women rebelled against her harsh rule, Botchkareva stubbornly rejected pleas from Kerensky and others – including direct orders from military superiors – to allow formation of a committee. Instead she reorganized the remaining 300 women who stayed loyal to her, and brought them to the front, fighting off repeated attacks by Bolsheviks along the way. The battalion had new uniforms, a full array of war equipment, and 18 men to serve them (two instructors, eight cooks, six drivers, and two shoemakers).36