ProZ.com translation contests »
9th ProZ.com Translation Contest: "Business" » German to Greek » Entry by Nikolaos Angelidis

Source text in German

Translation by Nikolaos Angelidis (#10744)

Seit einiger Zeit kursiert eine neue Idee durch amerikanische Chefetagen und Companys: Arbeitsbesprechungen, Teamsitzungen und Präsentationen seien ab jetzt nur noch in Form von “topless Meetings” erlaubt. Irritiert wird sich so mancher und mehr noch so manche fragen, ob dies im Zuge einer überraschenden Libertinage der amerikanischen Gesellschaft etwa bedeute, man konferiere ab jetzt nur noch oben ohne?…

Dieser Gedanke kann im Wissen um die Prüderie der amerikanischen Gesellschaft gleich wieder verworfen werden. Nein, nicht ohne Oberhemd, sondern ohne ‚Lap-Top’ sollen Meetings zukünftig abgehalten werden. Denn diese und artverwandte Gadgets wie iPhone, Sidekick und Blackberry verderben die ohnehin nicht sonderlich gute Kommunikationskultur, die gemeinhin in Sitzungen dieser Art herrscht. Da werden während der Besprechung eifrig E-Mails gecheckt, wird gechattet, gesimst, gegamed und geblogt. Die Augen auf dem Monitor und auch die Gedanken ganz bestimmt nicht dort, wo sie eigentlich sein sollten – nämlich im Meeting. Daher denkt man in so manchem, vor allem online-nahen Unternehmen daran, Mitarbeitern in Meetings den Gebrauch drahtloser Informationstechnologien gänzlich zu untersagen.

Mit dieser Maßnahme hoffen die Fürstreiter des Topless-Konzepts nicht allein, den Symptomen von geteilter Aufmerksamkeit, mangelnder Konzentration und dadurch bedingter sinkender Produktivität von Meetings erfolgreich entgegenzuwirken. Auch der soziale Faktor, der durch den Einzug der mobilen Online-Services merklich gelitten hat, hofft man durch die verordnete Abstinenz zu stärken. Schließlich handelt es sich auch um eine Frage mangelnder Wertschätzung, wenn einer sich vorbereitet und zu anderen spricht, während die nach Kinoprogramm und den neuesten Börsenkursen googlen.

So in etwa lautet der Tenor einer Diskussion, die im letzten Jahr vor allem durch einen Blogbeitrag mit dem vielsagenden Titel „My personal war against Crackberry“ angestoßen wurde. Der Autor Todd Wilkens, Chef einer Design-Agentur in San Francisco, ist der Ansicht, dass eine effektive Arbeitssitzung kaum noch möglich sei, wenn die Teilnehmenden eben nur teilweise präsent seien. „Unvollständige Aufmerksamkeit führt zu unvollständigen Resultaten“, meint Wilkens und fasst die Inhalte der Topless-Philosophie sogar in einem kleinen Meeting-Knigge zusammen. Regel zwei: Einer muss sich im Namen der Produktivitätssteigerung unbeliebt machen und den anderen ihre mobilen Spielzeuge aus den Rippen ziehen. Aber auch wenn sie zunächst meckern - insgeheim sind die Online-Junkies dankbar dafür, ein paar Stunden von ihrer Sucht befreit worden zu werden.
Μια καινούργια ιδέα κυκλοφορεί εδώ και κάποιο διάστημα στους ορόφους των διοικητικών στελεχών και στους κύκλους των εταιρειών: Η προσέλευση στις συνεδριάσεις εργασίας, τις συναντήσεις ομάδας και τις παρουσιάσεις θα επιτρέπεται στο εξής μόνον με topless εμφάνιση (γυμνοί από τη μέση και πάνω). Η ιδέα ενδέχεται να εκνευρίσει κάποιους και πολλοί θα αναρωτιούνται, εάν αυτό είναι αποτέλεσμα μιας ξαφνικής σεξουαλικής απελευθέρωσης της αμερικάνικης κοινωνίας και σημαίνει ότι από εδώ και πέρα θα συνεδριάζει κανείς γυμνός από τη μέση και πάνω!... Εάν κανείς αναλογιστεί το πόσο συντηρητικοί είναι η αμερικάνικη κοινωνία, το απορρίπτει αμέσως. Όχι, όχι χωρίς πουκάμισο, αλλά χωρίς laptop (lap-topless) θα γίνονται πλέον οι συναντήσεις. Διότι οι φορητοί υπολογιστές καθώς και συγγενείς συσκευές όπως το iPhone, το Sidekick και το Blackberry χαλάνε την κατά τα άλλα ιδιαίτερα καλή κουλτούρα επικοινωνίας που επικρατεί συνήθως σε συναντήσεις αυτού του είδους. Στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων ελέγχονται τα μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, διεξάγονται ηλεκτρονικές συνομιλίες, παίζονται ηλεκτρονικά παιχνίδια και συντάσσονται άρθρα σε προσωπικές ιστοσελίδες. Τα μάτια καρφωμένα στην οθόνη και ο νους σίγουρα δεν είναι εκεί που θα έπρεπε, δηλαδή στη συνάντηση. Για αυτόν το λόγο υπάρχει η σκέψη, ιδιαίτερα σε έντονα διαδικτυωμένες εταιρίες , να απαγορευτεί τελείως στους εργαζομένους η χρήση ασύρματων τεχνολογιών.

Με αυτό το μέτρο οι υπέρμαχοι τις ιδέας «Topless» ελπίζουν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς όχι μόνον τα συμπτώματα διάσπασης της προσοχής, της έλλειψης συγκέντρωσης και ως εκ τούτου της αναπόφευκτης φθίνουσας παραγωγικότητας των συναντήσεων. Είναι και ο παράγοντας «κοινωνικότητα», ο οποίος υπέφερε αισθητά από την καθιέρωση των κινητών διαδικτυακών υπηρεσιών και τον οποίον ευελπιστούν να ενδυναμώσουν μέσω της επιβεβλημένης αποχής. Σε τελική ανάλυση, το πρόβλημα είναι η έλλειψη εκτίμησης, όταν κανείς προετοιμάζεται και μιλά σε κάποιους άλλους, ενώ αυτοί ψάχνουν στο Google για το πρόγραμμα των κινηματογράφων και τις τρέχουσες τιμές των μετοχών.

Στο ίδιο περίπου πνεύμα κύλισε και μια συζήτηση, η οποία πυροδοτήθηκε πέρυσι, ιδίως μέσω ενός άρθρου σε έναν προσωπικό ιστότοπο, με τον περιεκτικότατο τίτλο «Ο προσωπικός μου αγώνας εναντίον του Crackberry». Ο συντάκτης του, Τόντ Βίλκενς, προϊστάμενος μιας εταιρίας γραφιστικής στο Σαν Φρανσίσκο, είναι της άποψης, ότι μια αποτελεσματική συνεδρίαση εργασίας είναι εφικτή μόνον όταν οι συμμετέχοντες είναι παρόντες ψυχή τε και σώματι. «Η ελλιπής προσοχή οδηγεί σε ελλιπή αποτελέσματα», πιστεύει ο Βίλκενς συντάσσοντας, μάλιστα, το περιεχόμενο της φιλοσοφίας «Topless» σε έναν μικρό οδηγό συμπεριφοράς συσκέψεων. Δεύτερος κανόνας: Κάποιος, στο βωμό της αύξησης της παραγωγικότητας, χρειάζεται να γίνει αντιπαθής και να αφαιρέσει τα κινητά «παιχνίδια» από τα χέρια των υπολοίπων. Παρόλο που αρχίζουν αμέσως να γκρινιάζουν, ενδόμυχα τα online-πρεζόνια είναι ευγνώμονες που απελευθερώθηκαν για μερικές ώρες από τον εθισμό τους.